കടലെടുക്കാത്ത വാക്കേ

ജീവന്‍റെ പരാഗമായി നീ കടല്‍ മുറിക്കെ,
വിരല്‍ തൊട്ടതൊക്കെയും കാറ്റെടുക്കും..
മായ്ച്ചോട്ടെ തിരകളീയക്ഷരം, കണ്മണീ
കടലെടുക്കാത്ത വാക്കായി നില്‍ക്ക നീ.

വിരുന്നിനുണ്ടോര്‍മ്മകള്‍.

ഒരു തണലുണ്ടായിരുന്ന-
തെവിടെയെ-
ന്നിളവെയില്‍
പിറ്റേന്ന് തിരയുകയായീ
തൊടിയില്‍.

ഒരു കാക്ക കുറുകുന്നു,
വിരുന്നിനുണ്ടോര്‍മ്മകള്‍..
--പി.പി.രാമചന്ദ്രന്‍ മാഷിന്‍റെ വീഴ്ച എന്ന കവിതയില്‍ നിന്നും.

മണ്ണ് മാന്തുന്ന യന്ത്രമേ

കുന്നിടിച്ചു നിരത്തുന്ന യന്ത്രമേ,
മണ്ണ് മാന്തിയെടുക്കുന്ന കൈകളില്‍
പന്ത് പോലൊന്ന് കിട്ടിയാല്‍ നിര്‍ത്തണേ,
ഒന്ന് കൂക്കി വിളിച്ചറിയിക്കണേ,
പണ്ട് ഞങ്ങള്‍ കുഴിച്ചിട്ടതാണെടോ
പന്ത് കായ്ക്കും മരമായ്‌ വളര്‍ത്തുവാന്‍.

മോഹനകൃഷ്ണന്‍ കാലടിയുടെ
'പന്ത് കായ്ക്കും കുന്ന് ' എന്ന കവിത

ഉള്ളിലുണ്ടാകുമോ ഇപ്പോഴും ഒരു പുഴ?

ഇലക്കണ്ണിലെ ആകാശം

കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞാലും പോകില്ല,
ഞാനിലയുടെ സൂര്യന്‍!