വാക്കില്ലാതെ
ഉറഞ്ഞു പോയ കൃഷ്ണ മണികളില്‍ നിന്നും
ഇറങ്ങി വന്ന കടല്‍ ഹിമക്കട്ടയാവുന്നു,
ഒടുവിലെ വാക്കിലേയ്ക്ക് പിളരുമ്പോള്‍ അറിയുന്നു,
മരണത്തോളം ആഴമുള്ള ചില നിലവിളികളുണ്ട്
നിശബ്ദത കൊണ്ടു മാത്രം ധ്വനിപ്പിക്കാനാവുന്നത്.
Thursday, March 4, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
54 comments:
ഗംഭീരം....
ചിത്രം മനോഹരം .. കവിത അതിലേറെ മനോഹരം
ചിത്രത്തിന് ചേര്‍ന്ന കവിത !!
haunts!
എങ്ങോ വായിച്ചതിവിടെയിടുന്നു..
വേനല്‍
വെറുക്കുന്ന ജലത്തെ
ശിശിരത്തിന്റെ
മടിയിലുപേക്ഷിച്ച്‌ പോയ
കാലത്തോടൊരു വാക്ക്.
വര്‍ഷവുമായി വരുമുമ്പെ
കുരുതിക്കളത്തിലേക്കെറിയുക...
ഒരാര്‍ത്തിരമ്പലിനേക്കാള്‍ മനോഹരം
ഒരിറ്റായി ഊര്‍ന്ന്‌ വീണ്‌
മരിക്കുകയാണ്‌...
ക്യാമറ പകര്‍ത്തുന്ന പലതിനെയും നല്ല ചിത്രങ്ങളാക്കുന്നത് മനസ്സ് പകര്‍ത്തുന്ന വരികള്‍ കൂടി ചേരുമ്പോഴാണ്. കാഴ്ചക്കാരനോട് എന്തൊ പറയാനൊരുങ്ങുന്ന ചിത്രം!
ചെമ്പല്ലി..!!!
ഇത് വായിക്കുന്നവരുടെയും അവസ്ഥ അത് തന്നെയാകും....വാക്കില്ലാതെ....
വാക്കില്ലാതെ..
തൊണ്ടയില്‍ കുരുങ്ങിയത്..
നിശബ്ദതയില്‍ ധ്വനിപ്പിക്കുന്ന നിലവിളിയിലൂടെ നീ വീണ്ടും.....
ഹോ..ആ പിളര്‍ന്ന വായിലെ നിലവിളികള്‍ ഇത്ര മേല്‍ വേദനയോടെ വേറാര്‍ക്കു കേള്‍പ്പിക്കാനാവും..
സഖാവേ
ഹാ..!
നീ എന്റെ കവിതകൾ എനിക്കുമുമ്പേ എഴുതുന്നതെന്തുകൊണ്ട്?
മരണത്തോളം ആഴമുള്ള ചില നിലവിളികളുണ്ട്
നിശബ്ദത കൊണ്ടു മാത്രം ധ്വനിപ്പിക്കാനാവുന്നത്.
അത് കവിത കൊണ്ട് ധ്വനിപ്പിച്ച്ചുവല്ലോ കൂട്ടുകാരീ..
ചങ്കില്‍ തറയ്ക്കുന്ന ചിത്രമായിപ്പോയി..
ആ വരികൾ വായിക്കുമ്പോൾ വാക്കുകൾ ഉറഞ്ഞു പോവുന്നു.
nilavilikkukayaanO meenukal
Very meaningfull Shot .. Speechless .. like ur poem aswell ....
Bravo :)
ഹൊ!
:)
ENTHU PARAYAN...PARAYENDATHOKKEYUM KANMUNNIL KAVITHAYAKUMBOL....
i hav no words to sayyyyyy
beautyyyy
എവിടുന്നെല്ലാമോ നിശബ്ദത വന്നു നിറയുന്നു എനിക്കു ചുറ്റും..
ദയനീയം...ആ മീനുകളെല്ലാം ആര്‍‌ത്തുകരയുന്നതുപോലെ!
കടലിന്റെ അടിത്തട്ടില്‍ മീന്‍ വീട്ടുകാരോടു യാത്ര പറഞ്ഞു മുക്കുവനെ കാത്തിരിക്കും, ഹൊ ഞാനൊരു നല്ല മുക്കുവന്‍ പോലുമായില്ലല്ലോ - വാന്‍ ഗോഗിന്റെ കൂട്ടുകാര്‍, എഴുതിയത് - മറന്നുപോയി.
Amazing! words as well as the pic!!
വായടച്ചു മരിച്ചവന്‍ ധീരന്‍.
അവനെ വേണം നാരങ്ങാ നീരിറ്റിച്ചു പൊരിച്ചടിക്കാന്‍!
ചിത്രമാണോ കവിതയാണോ ചങ്കില്‍ തറച്ചത്‌? വേട്ടയാടുന്നതേതായിരിക്കും?
തിരിച്ചുപോവാൻ തോന്നുന്നില്ല മനസ്സ് എവിടക്കെയോ ഉടക്കിനിൽക്കുന്നു..നല്ല ചിത്രങ്ങൾ..വരികളും മനോഹരം...ആശംസകൾ...
വായ്പിളർന്ന് അവർ മരണം വിഴുങ്ങുകയല്ലേ!!
ഉറഞ്ഞുപോയ ഒടുക്കത്തെ വാക്ക്..
ഗംഭീരം,
വേറിട്ട കാഴ്ച്ച!
Really Great Work
very much touching, of course.
ഫോട്ടോയും വരികളും മനസ്സിനെ വേദനിപ്പിച്ചു.
ചത്തുപോയ മീനിനോട് കൂടെക്കിടക്കുന്ന ഐസ്കട്ടക്കു പോലും അലിവു തോന്നില്ല എന്നു നന്ദനയുടെ ബ്ലോഗില്‍ വായിച്ചിട്ടുണ്ട്.അന്നു അതു വായിച്ചപ്പോള്‍ ശരിയെന്നു തോന്നി.നിന്റെ വരികള്‍ അതു തിരുത്തുന്നു.അലിവുള്ള കവിതയും പടവും.
കടലും കടല്‍ജീവിതവും ദൈവം കണ്ണടച്ചൊരു നിമിഷത്തില്‍ തണുത്തുറഞ്ഞതാവാം.
:(
great shot....it haunts!!
!!!!
ഒടുങ്ങും മുന്‍പേ ഹിമക്കട്ടയാല്‍ ഉറഞ്ഞു പോയ മരണം!!!
കുറേ മണിക്കൂറുകളെങ്കിലും ഈ ചിത്രം എന്റെ മനസ്സിനെ അസ്വസ്ഥമാക്കും.
ചെകിളയില്‍
വലക്കണ്ണിക്കുരുങ്ഞി
ജലചില്ല് ഭേദിച്ച
മീന്പിടച്ചില്‍
എഴുത്തിന്റെ ഘനം ചിത്രത്താല്‍ ഇല്ലാതാകുന്നുണ്ടൊ?
ഇയ്യ് മീനും കൂട്ടാന്‍ സമ്മതിക്കുല ബളേ--
Haunting!
Just shared it on my Facebook wall with a translation. That reads;
"Salty tears from the fagged eyes Froze.
Last words of the throbbing lips Echoed.
and I know,
Some cries are deeper than Death.
They are heard only in Silence!"
Dono I've done justice to your poem.
വേറിട്ട കാഴ്ച്ച!
നന്നായിട്ടുണ്ട് :)
It haunts! I looked at those eyes again and again! I heard those last lines echoing within! It haunts, me!!
hai sereena vakhilathakunnu abinandhanam ariyikkan naseena.
naseena parayunnu vakkillathakunnu abinandhanam ariyikkan
naseena parayunnu vakkillathakunnu abinandhanam ariyikkan
naseena parayunnu vakkillathakunnu abinandhanam ariyikkan
വാക്കില്ലാതെ....
Oh!
Post a Comment