കല്ലുറവ
അരഞ്ഞരഞ്ഞു തീരുമ്പോഴാണ് മിനുസങ്ങളിലേയ്ക്കു പാകപ്പെടുക
അരികുകള് പോലും മൂര്ച്ചയായിരുന്ന കല്ലിന്റെ പ്രാചീനതയില് നിന്നും
നടുക് കുഴിഞ്ഞൊരു അരകല്ലാകുമ്പോള്, അടുക്കളപ്പുറത്ത്
എനിയ്ക്ക് കാണാം കണ്ണാടിയില് സ്വയം എന്ന പോലെ ഒരുവളെ,
എണ്ണ കിനിയുമെന്നു തോന്നും വിധം തേഞ്ഞു മിനുത്ത വിരലുകളെ.
അവള് തൊടുമ്പോള് മാത്രം എനിയ്ക്ക് കേള്ക്കാം
പണ്ടെങ്ങോ അരികിലൂടെ ജലമൊഴുകിയ അതേ സ്വരം.
(ഇത് നന്ദയ്ക്കും ലേഖയ്ക്കും, ജലം പോലെ തൊട്ട സ്നേഹങ്ങള്ക്ക്)